Penulis 'Gay Travels in the Muslim World' ujar

HONOLULU (eTN) - Sawetara wulan kepungkur, aku diwenehi salinan buku kanggo dideleng sing diarani, "Gay Travels in the Muslim World." Watesan wektu lan panjaluk kerja wis ngalangi aku njupuk wektu kanggo maca buku kasebut, mula aku mutusake kanggo hubungi penulis buku kasebut, Michael Luongo, kanggo wawancara ngrembug bukune. Pacelathon ing ngisor iki minangka asil saka wawancara kasebut.

eTN: Apa buku sampeyan?
Michael Luongo: Inggih, buku "Gays Travels of the Muslim World" babagan… iku kumpulan karangan dening wong Muslim gay lan wong non-Muslim. Aku nulis babagan Afghanistan; ana 17 penulis liyane sing nulis ing negara wiwit saka Irak, Afghanistan, Bangladesh, Maroko, Marisha, lan malah Los Angeles, dadi macem-macem panggonan. Buku kasebut ndeleng sawetara masalah sing kita alami wiwit 9/11, lan hubungan antarane Kulon lan Timur Tengah lan uga nindakake saka perspektif gay.

eTN: Kepiye relevan karo lelungan lan pariwisata saiki?
Luongo: Inggih, aku mikir apa sing cocog banget, lan iki minangka titik sing tansah dakkandhakake ing wacan lan ceramah sing daklakoni, buku iki nyinaoni kepiye lelungan langsung ing negara-negara Muslim Timur Tengah. Aku nggunakake istilah sing wiyar iki, negara Muslim, kang dudu Timur Tengah, iku macem-macem panggonan beda. Buku kasebut uga nyritakake rasa wedi sing ditindakake dening akeh wong sadurunge ngalami negara Muslim. Kita ngerti manawa iki minangka masalah utama wiwit 9/11, sing langsung mengaruhi pariwisata ing sebagian besar wilayah kasebut. Pengalaman para lelungan ngluwihi masalah gay, yaiku masalah rasa seneng banget, masalah keramahan, masalah sing ora ana sing ala kaya sing dipikirake media nalika ana wong sing lelungan ing wilayah kasebut. Iku katon ing masalah gay cetha, nanging uga katon ing Jeksa Agung bisa ngetokake, utamané, saka lelungan Western, menyang negara kaya Bangladesh, menyang negara kaya Afghanistan, kang aku, kang aku iku arang banget sambutan saka wong manca ing éwadéné apa sing diwaca ing warta; pengalaman wong menyang Mesir, pengalaman wong menyang Maroko. Buku kasebut uga nerangake kanthi jelas yen ora ana alesan kanggo wedi lelungan ing negara-negara Muslim tanpa preduli saka orientasi seksual sampeyan.

eTN: Apa sampeyan ndeleng pasar khusus sing nate nyedhiyakake komunitas gay tartamtu?
Luongo: Ya, miturut sejarah, yen kita ndeleng negara-negara kaya Maroko, negara-negara kaya Mesir, pancen wiwit jaman Victoria, wis akeh kutipan pariwisata gay sing ora ana kutipan ing Afrika Lor. Minangka conto, kita ngerti manawa wong-wong kaya Oscar Wilde bakal lelungan ing kana. Ana uga… ing Maroko; kabeh sejarah ing taun 1940-an lan 1950-an wong gay ora bakal seneng ing Kulon, lelungan menyang negara-negara kasebut ing ngendi seksualitas banget cair lan ora ditemtokake, mula kita duwe niche sejarah kasebut. Aku percaya yen ing konteks hukum Shariat, sing ngidini sawetara kegiatan ing setelan pribadi, homoseksualitas ora diremehake kaya warta sing bakal kita percaya, mula jelas ana pasar khusus. Kita ngerti manawa ana perusahaan, utamane kanggo Maroko, utamane kanggo Mesir, utamane kanggo Yordania, kutipan kasebut ora nuduhake papan sing luwih liberal; Mesir, apa liberal, kanggo interpretasi. Luwih saka iku, yen sampeyan nggoleki marketing khusus kanggo wong gay, tresna marang sejarah, tresna marang arsitektur, tresna marang budaya, pancen bisa dimanfaatake ing pirang-pirang negara kasebut.

eTN: Kanggo sing ora ngerti, apa salahe dadi gay ing jagad Muslim?
Luongo: Inggih, Aku mikir ing, lan maneh iki soko sing buku nyoba kanggo pirembagan bab, lan iku sethitik hard kanggo sijine menyang titik peluru kanggo warta. Ing negara paling Muslim, iki rerumput amba, apa ora dadi, supaya prilaku dhewe ora masalah. Sejatine cukup normal, ing konteks negara-negara Muslim, wong lanang duwe jinis karo wong lanang, sing bisa uga ora diakoni dening masyarakat umum. Sampeyan ndeleng iku cukup umum, bener, ing negara sing misahake wong lanang saka wanita, lan wong kudu nyebut awake dhewe sacara seksual. Ora kaya ing Kulon, ing ngendi kita cenderung menehi label ing kabeh, wong ing Timur Tengah lan ing negara Muslim ora kudu menehi label prilaku minangka bagean saka identitas. Masalah ing akeh negara Muslim iki nalika prilaku dadi identitas, lan identitas njaluk acceptance politik. Nalika kita ndeleng masalah ing Timur Tengah lan ing negara Muslim, iku amarga wong-wong iki, lan aku wong wekasanipun kudu diijini duwe hak gay ing mangsa utawa saiki. Apa sing kita deleng ing warta ana hubungane karo prilaku dadi identitas lan njaluk ditampa politik. Dadi masalah sing kita deleng ing Mesir karo Cairo 52. Aku ora yakin yen sampeyan ngerti penahanan… , lan Mubarak wis mutusaké kanggo crack mudhun ing. Dadi yen katon banget, yen katon bisa dadi entitas politik, banjur ana masalah. Kita wis weruh ing Iran. Buku kasebut ora nyentuh Iran, nanging kita wis weruh nalika Ahmadinejad ngomong babagan ora duwe wong homo kaya sampeyan ing Kulon, nanging sing dimaksudake yaiku, ora ana gerakan politik; ora ana visibilitas kanthi cara sing padha ing Kulon. Ora ana wong homo, nanging dheweke ora duwe kekuwatan politik. Dadi tawuran sing sampeyan deleng, asring kanthi kekerasan lan nggegirisi, ana hubungane karo prilaku dadi identitas dadi njaluk ditampa politik. Kita, ing Kulon, ngalami kedadeyan sing nggegirisi iki. Kita isih terus ngalami iki, nanging ana sing luwih dikenal 30 utawa 40 taun kepungkur babagan hak-hak sipil Irak, gerakan hak-hak sipil wanita, lan nalika wiwitan gerakan hak-hak sipil gay.

eTN: Kados pundi buku panjenengan dipuntampi dening masarakat?
Luongo: Aku bakal ujar manawa ing meh kabeh publikasi gay ing Amerika Serikat wis nulis babagan iki. Masalahe yaiku buku kasebut durung nampa akeh pers utama saka Amerika Serikat. Iku nampa pers. New York Post nggawe sensasional ing kaca 6, nanging iki minangka tinjauan sing sensasional. The Progressive nindakake review babagan; review banget iku, nanging pers utama durung mbayar kakehan manungsa waé kanggo. Iki dideleng kanthi apik ing pers gay. Ing saindenging jagad sing nganggo basa Inggris, yen kita ndeleng Kanada, yen kita ndeleng ing Inggris, Irlandia - aku ora yakin apa sing wis ditindakake ing Australia - dideleng kanthi apik ing pers gay lan ing pers mainstream. Apa sing aku temokake, lan aku mikir yen sapa wae sing kenal karo Amerika Serikat lan pandangane babagan jagad iki, kita asring ora ngerti babagan jagad liyane, mula aku nemokake manawa akeh publikasi utama sing ora ngerti apa sing kudu ditindakake. saka buku. Ing pundi-pundi kula tindak, ing babagan ceramah lan babagan waosan, dipuntampi kanthi apik; Aku njaluk menyang diskusi gedhe. Salah siji bab sing aku nemokake menarik banget ing universitas, iku wanita enom Muslim, wanita Muslim lurus, asring veiled, kadhangkala ing chadur lengkap, bakal teka ing acara lan melu ing rembugan Fantastic. Buku punika bab homoseksualitas ing donya Muslim; ana masalah sing gegandhengan karo wanita ing jagad Muslim, mula kita bakal melu diskusi sing luar biasa iki, lan iki dudu perkara sing dakkarepake. Ana reaksi negatif sing sithik banget. Ana kaping nalika Muslim Amérika ora banget receptive kanggo ngrembug buku, nanging paling wong bakal banget sopan ing rembugan buku, lan wis dideleng ing Arab American Monitor. Dheweke nindakake karya sing apik babagan buku kasebut. Dadi, umume, yen ditinjau, ditampa kanthi apik. Nalika wong bener njaluk kanggo krungu pesen, iku banget uga ditampa, lan iku ora temenan dadi tantangan. Iki pancene dimaksudake minangka tantangan kanggo Amerika supaya bisa ndeleng bagean sing luwih apik ing jagad iki.

eTN: Sampeyan nyebutake sethithik babagan komunitas Muslim - umume, ing kene lan ing luar negeri, kepiye carane dheweke nampa buku sampeyan?
Luongo: Inggih, kula badhe ngaturaken bab ingkang menarik. Aku mikir yen kita duwe akeh homofobia ing Amerika Serikat sing ora kita bahas, lan aku mikir manawa komunitas imigran ngembangake homofobia sing akeh banget sing manggon ing Amerika Serikat. Dadi salah sawijining perkara sing dakanggep minangka salah sawijining tantangan nalika ngomong babagan buku kasebut ing antarane wong Amerika - ora ing antarane wong Amerika homo - Muslim ing Amerika Serikat utawa wong saka negara liya utawa anak-anake sing lair ing kene. Apa aku nemokake ing njupuk menyang rembugan karo wong saka negara Muslim, iku wong banget weruh saka masalah iki, nanging padha kerep ngerti sing iku angel kanggo pirembagan bab ing negara sing. Sawetara wong rumangsa refreshing yen diskusi kaya ngono. Sawetara wong bakal nemokake lucu yen aku nggawa masalah kasebut. Aku ana ing London Book Fair ing April; ana ing London, nanging tema pameran buku yaiku Timur Tengah. Dadi sampeyan duwe kabeh penerbit Arab sing penting lan sing bisa teka ing London, saka kabeh jagad Muslim, ana ing London. Lan aku melu diskusi sing apik banget karo penerbit saka Mesir, saka Libanon, malah wong saka Arab Saudi, babagan topik buku kasebut, lan aku mikir yen… masalah iki, nanging ana dicokot sethitik saka sumelang bab apa sing bakal kelakon yen masalah digawa metu luwih mbukak ing negara asal. Aku wis bisa mlebu diskusi sing luar biasa ing Afghanistan babagan homoseksual tanpa wedi kanggo keamananku. Aku kerep bisa melu diskusi ing Yordania babagan masalah kasebut tanpa wedi kanggo keamananku. Dadi gumantung ing negara, gumantung ing kahanan, gumantung saka pendekatan, nanging umume, akeh obrolan wis apik. Ana wong sing rumangsa lucu, banjur, mesthi, ana wong sing ora pengin ngomong karo sampeyan.

eTN: Iku apik kanggo krungu. Apa motivasi pribadi sampeyan nulis buku?
Luongo: Inggih, bagean gedhe saka motivasi pribadi kanggo nulis buku iki, lan wis mengaruhi kabeh tulisan lelungan, tenan, ing Timur Tengah lan negara Muslim. Aku New Yorker sing langsung ngalami 9/11. Aku ndudhuk liwat reruntuhan menara kembar sawetara dina sawise kedadean; iku bener ana sawise, kang aku ana 15. September.

eTN: Aku ngerti.
Luongo: Ipe-ipeku dadi polisi, mula ana warga tartamtu, sing ora ana kutipan, diidini mlebu lan mbantu mburu mayit. Pikiranku sing sepisanan, nalika ngadeg ing ground zero, yaiku saka Beirut, sanajan aku durung nate menyang Beirut, lan aku kandha ing atiku, saiki aku ngerti kepiye urip ing negara sing dilanda perang kanthi cara sing dakkira. paling Amerika wis tau ngalami - kanggo ngadeg ing tengah reruntuhan. Aku sumpah wiwit iku, minangka penulis lelungan, aku bakal nyoba kanggo musataken ing ngunjungi panggonan paling wong ora bakal pengin ngunjungi, lan nulis bab pengalaman sing. Pancen, apa gagasan lelungan kanggo tujuan perdamaian, sing dadi topik sing sampeyan omongake eTurboNews, lan aku mutusaké kanggo ngunjungi Afghanistan, Aku mutusaké kanggo ngunjungi macem-macem negara Muslim, malah sak Ramadhan lan nulis bab pengalaman sing. Sawetara sing daklakoni kanggo publikasi mainstream, umpamane kanggo New York Times, dheweke duwe kiriman pertama babagan potongan lelungan kanggo New York Times ing 2003, nanging aku uga pengin ndeleng masalah homoseksualitas ing negara kasebut amarga aku wiwit maca bêsik cukup homophobic, ditulis dening umumé wartawan lanang langsung, sing ngalami sawetara saka karukunan lanang lan mbok menawa misinterpreted sawetara saka karukunan lanang sing bener diijini ing paling negara Muslim, lan uga artikel bab Taliban bisa dadi homo; yen Afghanistan rada toleran marang prilaku lan kahanan tartamtu. Mula kabeh iku njalari rasa penasaranku. Aku wis rampung kanggo Gay City News, kang koran New York, koran New York gay, kita nindakake seri ing 4 negara Muslim beda, kang wis ditulis, lan aku mutusaké ana buku iki. Ing buku liyane aku wis rampung sadurunge iki, akeh wong sing ngirim bab, padha nulis bab negara Muslim, lan aku ngandika ing atiku, cetha ana buku ing iki, lan dadi bagéan saka genesis saka kitab. Pancen, iki minangka bagean saka tulisan sing wis daklakoni wiwit 9/11 ing negara-negara Muslim, nyengkuyung wong-wong kanggo ngunjungi, lan banjur nindakake kanthi perspektif gay minangka wong homo, pancen tantangan liyane kanggo sawetara sing nggegirisi. judhul sing asring kita maca babagan negara kasebut saka akeh perspektif. Dadi iki minangka bagean saka latar mburi babagan kedadeyan sajrone pirang-pirang taun.

eTN: Oke, apik banget. Buku kasebut, preduli saka orientasi seksual - gay, lurus, utawa biseksual, apa sing sampeyan duwe - bisa uga angel diwaca kanggo sawetara. Apa sampeyan ngira iki?
Luongo: Iku angel maca preduli saka orientasi?

eTN: Iya.
Luongo: Inggih, amarga iku ngunjungi zona perang, lan iku pancene mung buku aku ngerti saka perspektif gay sing katon ing zona perang. Dheweke ngunjungi Irak, ngunjungi Afghanistan, ngunjungi sawetara papan sing bisa dianggep minangka rezim Totalitarian, kayata Mesir. Iku katon ing sawetara perkara sing angel; iku katon ing sawetara iku awon, nanging aku isih mikir sing wong, preduli saka mratelakake panemume saka pamaréntah negara liya, padha kudu tetep ngunjungi negara yen bisa, lan wong kanggo wong, iku pancene kanggo break mudhun alangan saka kabeh jinis. Kita ngerti, manggon ing Amerika Serikat, ana akeh wong sing, wiwit anyar kita - uga dudu pamaréntahan anyar kita - nanging wiwit owah-owahan ing pamaréntahan ing 2000, pancen ora gelem ngunjungi Amerika Serikat. Iki wis dadi bab sing wis sampeyan tutupi eTurboNews - Kurangé populasi pengunjung ing Amerika Serikat sanajan dolar mudhun amarga ora dianggep apik dening pemerintah - visa, larangan anyar, sidik jari anyar - kabeh wong dianggep minangka pidana nalika teka ing Amerika Serikat. Kita, minangka wong Amerika, ora ngerti babagan iki minangka masalah, nanging kita ngerti babagan iki ing negara liya, nanging panemuku, sanajan ana kesulitan, sanajan sampeyan mikir babagan pamrentahan wong liya, pancen penting banget. kasurung wong kanggo ngunjungi negara liyane preduli saka masalah. Aku ngerti akeh wong sing ora bakal nekani Mesir, amarga padha kandha, Aku ora bisa ndeleng wong miskin. Aku ngerti akeh wong sing ora bakal ngunjungi Arab Saudi - lan Arab Saudi kalebu ing buku kasebut - amarga cara negara kasebut nganggep wanita, nanging kasunyatane, kanthi ngunjungi negara liya, sampeyan nggawe dialog sing pemerintah piyambak ora bisa nggawe, lan sing siji saka tantangan uga buku lan salah siji masalah sing wong duwe buku.

eTN: Saka sudut pandang sampeyan sing beda-beda, tantangan apa sing ditindakake para lelungan homo nalika ngunjungi tujuan Timur Tengah?
Luongo: Inggih, miturut kula, gumantung ing negara, paling apik ora mbukak ing pangertèn Kulon. Salah sawijining perkara sing nyebabake akeh wong yaiku kasunyatan manawa wong lanang nyekel tangan ing negara-negara Timur Tengah lan Muslim. Iki ora ateges yen sampeyan wong Amerika pirang, mata biru, sampeyan kudu nglakoni sing padha. Iku ora ateges sing ditampa ... nalika wong Muslim nyekel tangan, iku ora ateges sing padha homo. Dadi iku salah siji saka Rekomendasi - yen sampeyan katon banget Western, sampeyan ora kudu nyekel tangan ing umum ing cara sing padha, Nanging, sawetara wong bisa uga pengin nyekeli tangan sampeyan, lan sing sampurna ditrima yen wong miwiti sing. Iku nggoleki kanggo wong loro kanggo nuduhake amben bebarengan, nanging aku kang mbukak ing pangertèn Western bisa dadi masalah. Ana cara supaya wong bisa ngobrol ing negara kasebut kanggo ngomong yen dheweke homo tanpa langsung ngomong yen dheweke homo. Aku 39, lan aku ora nikah; Aku wis pirang-pirang taun ora duwe pacar - nalika sampeyan miwiti obrolan, lan sampeyan ngomong babagan iki, wong-wong ngerti yen sampeyan homo, nanging ora bakal ngomong langsung, lan ora apa-apa. minangka ora ngandika langsung. Kadang aku langsung banget, kadang ora langsung. Dadi, omong-omongan kaya ngono pancen apik banget. Iku cara sing… lan aku mikir apa sing penting banget kanggo sapa wae sing dadi homo Barat kanggo ngelingi - lan Kairo 52 minangka piwulang sing sampurna babagan iki - sampeyan pancene ora ana ing bebaya minangka wong Barat homo ing salah sawijining negara kasebut, nanging, wong gay, utawa wong sing duwe jinis karo wong utawa Nanging piyantun milih kanggo ngenali ing negara iki - interaksi karo wong-wong iki lan obrolan bisa sijine wong ing bebaya abot, lan elinga sampeyan ninggalake, lan padha tetep. Dadi bebaya ora kanggo sampeyan nanging kanggo wong-wong sing sampeyan sesambungan. Sampeyan kudu ngelingi ing negara tartamtu - Dubai minangka conto - sing bener-bener nggoleki turis homo; Emirates Airlines wis nindakake sawetara marketing gay - iki isih bisa dadi panggonan sing apik banget yen sampeyan homo, sanajan sampeyan wong Western homo, utamane kanggo sawetara wong homo saka sak ndonya sing kerja ing hotel. lan industri pariwisata, kang industri nyedhaki homo ana prakara apa negara sampeyan lagi ing. Supaya sampeyan bakal nemokake sing bakal bisa kanggo sesambungan karo wong, nanging padha bisa ngomong bab masalah. Iki minangka perkara sing umum banget karo kabeh masalah ing pirang-pirang negara Arab lan Muslim, ing ngendi wong ora nate langsung babagan apa wae. Iku mung bagean saka budaya, lan ngrembakaken masalah homoseksual lan homoseksualitas - iku ngedika watara-babagan, lan sing bagéan saka budaya. Kowe ngerti maksudku?

eTN: Iya.
Luongo: Dadi iki sawetara rekomendasi sing asring dakwenehake kanggo wong. Negara paling liberal babagan masalah homo ing Timur Tengah yaiku Israel, nanging Israel, mesthi, rawan… yen sampeyan Kristen, bisa uga ora dadi papan sing paling apik; yen sampeyan Muslim, iku cetha ora panggonan apik. Dadi, sanajan Israel minangka salah sawijining sing paling liberal babagan masalah gay, nanging uga akeh masalah liyane. Negara-negara kaya Yordania duwe prasarana sing sithik, negara-negara kaya Libanon pancen duwe infrastruktur gay sing cukup gedhe, lan ironis, negara-negara Prancis, sing wis nulis undang-undang nglawan homoseksualitas, mantan basa Prancis, mantan koloni Prancis, nulis undang-undang anti-homoseksual sing durung cenderung. dadi paling liberal babagan masalah sing ana hubungane karo homoseksualitas dibandhingake karo negara Inggris. Saben negara pancen beda. Sing penting yaiku ngomong babagan masalah lan uga njamin keamanan wong sing sampeyan sesambungan.

eTN: Dadi, dina iki - dina iki - yen ana wong sing pengin menyang Timur Tengah, sing - sampeyan sebutake Libanon, Yordania, Israel - apa papan sing aman kanggo lelungan?
Luongo: Ya, aku bakal menehi rekomendasi minangka papan sing aman kanggo lelungan. Malah Mesir bisa uga. Masalahe yaiku Mesir duwe nggegirisi… yen aku nyaranake Mesir, akeh aktivis bakal ngandhani aku, nggih, delengen apa sing kedadeyan karo wong Mesir - Kairo 52, sing penahanan nggegirisi wong-wong iki; beatings elek ing kunjara, trials tanpa pengacara; pancen nggegirisi apa sing kedadeyan karo wong-wong iki - ing wektu sing padha, minangka turis, iki minangka kasunyatan lelungan liyane, yen sampeyan rada nyingkirake perkara kasebut minangka turis, nanging, tenan, Yordania, aku nemokake sampeyan bisa dadi menarik banget. obrolan ngendi…

eTN: Ing Amman, sampeyan ngomong babagan?
Luongo: Ya, ing Amman, lan uga ing reruntuhan Petra. Sampeyan bisa mungkasi ngobrol karo wong-wong babagan masalah kasebut, lan kadhangkala pancen nggumunake carane wong nggawa masalah kasebut menyang sampeyan. Yen padha ndeleng klompok telu wong saka umur tartamtu bebarengan, padha jenis mikir, padha mbokmenawa wong homo lan bakal miwiti ngomong bab sawetara masalah iki. Dadi bisa ditindakake. Ana negara tartamtu sing rada angel dirembug sacara umum, nanging bisa ditindakake, lan aku mikir turis uga rada… sethitik luwih gampang kanggo wong ora saka negara, nalika lagi ngunjungi, nanging aku ora nyaranake sing sapa nglakoake masalah hak gay lan mbukak watara karo gendéra pelangi. Perkara sing kudu ditindakake…

eTN: Iki bakal dadi pitakonan sabanjure. Aku takon sampeyan endi sing aman; saiki, kang gedhe-gedhe gay loropaken?
Luongo: Inggih, gay loropaken punika istilah relatif. Aku bakal ngomong cetha Libanon negara loropaken gay, Israel negara loropaken homo, Yordania, Aku bakal ngomong kanggo gelar, iku negara loropaken gay. Sawetara wong ngomong Maroko. Aku ketemu iku cara sing, nanging ora gay loropaken ing cara sing padha Jerman… Yen kita nggunakake istilah marketing banget Western, iku ora cukup aplikasi ing persis padha kanggo Muslim Timur Tengah.

eTN: Ya, mesthi.
Luongo: Iku gay loropaken ing konteks budaya dhewe.

eTN: Leres.
Luongo: Aku mikir iki bedane sing penting - ora padha… ora padha karo menyang Jerman utawa London…

eTN: Bener, bener, pancen.
Luongo:…sing bakal dadi gay loropaken, nanging gay loropaken ing konteks budaya sawijining.

eTN: Apa sing dikarepake pembaca saka buku iki?
Luongo: Aku mikir sing maca bakal entuk pangerten… saka perspektif lelungan, dheweke bakal entuk pangerten ing antarane macem-macem negara iki, lan aku mikir bakal mbukak mata saka perspektif lelungan ing wilayah sing padha - ora saka perspektif gay - nanging sing bakal menarik kanggo ngunjungi lan cukup sambutan kanggo ngunjungi. Aku uga, banget Jahwéh, wong bakal weruh jembaré lan ambane saka donya Muslim. We are looking ing negara mulet saka Afrika Kulon kanggo kabeh cara kanggo Bangladesh. Dadi, kita ndeleng macem-macem negara Muslim lan kepiye bedane saben negara. Aku ngadeg kene ing San Francisco; sampeyan lagi ing Honolulu sapunika – kita lagi ing donya Kristen, preduli saka apa kita mikir agama kita. Amerika Serikat, Eropa, Amerika Selatan – iki donya Kristen, nanging kita ora bakal nggunakake istilah, donya Kristen, aku ing donya Kristen, aku lelungan ing donya Kristen, lan cetha Paris, Texas banget beda karo Paris, Prancis, sing beda banget karo Brasil lawan Denmark ing hubungane karo Kristen lan homoseksual. Dadi, sing uga dakkandhakake ing buku kasebut, ing jagad Muslim, jagad iki gedhe banget, jagad iki macem-macem. Saben negara beda-beda, lan ing ngendi Islam wis kena, saben panggonan beda-beda, lan Islam diterangake beda-beda ing saben panggonan kasebut. Dadi bab liyane sing wong bakal njaluk metu saka iku. Aku mikir wong uga bakal - apa padha homo utawa straight - padha bakal wiwit éling sing senadyan ireng lan putih judhul, lan ing éwadéné gambar, mbok menawa, wong homo sing Hung ing Iran, ing éwadéné gambar. saka wong, mbok menawa, kang beheaded ing Arab Saudi, ana cara kang homoseksual lan masalah gay bisa ditulis ing konteks budaya iki lan iku adoh luwih nuanced saka apa kita bisa maca ing koran. Liwat mripate 18 wong sing lelungan iki, kalebu aku, aku rumangsa mbukak jagad anyar sing wiyar banget kanggo maca buku kasebut, manawa dheweke homo utawa lurus.

eTN: Apa komentar tambahan?
Luongo: Ya, aku pengin njlentrehake manawa buku kasebut dudu tantangan kanggo Islam, dudu… Aku mikir iki minangka cara kanggo wong Amerika ngerteni aspek-aspek Islam tartamtu. Iki dudu tantangan utawa tantangan kanggo polisi. Iku ora temenan dadi buku sing… Iku ora temenan dadi buku kembang sing nggawe kontrovèrsi, sanadyan sawetara wong mikir sing iku. Iku pancene buku sing dimaksudake kanggo mbukak mripate wong kanggo macem-macem cara kanggo nyedhaki negara-negara Timur Tengah lan Muslim. Iku dimaksudaké kanggo nggawe dialog tinimbang kanggo Cut mati komunikasi, lan iku temenan kanggo nyengkuyung Amerika, Eropah lan wong saka negara-negara Timur Tengah dhewe kanggo jenis push wates dhewe lan bisa uga katon ing macem-macem cara lan cara anyar lan nantang sudut pandange dhewe babagan macem-macem prasangka sing diduweni, apa masalah gay utawa babagan pengalaman negara sing beda-beda…Iki buku sing dakkarepake kanggo sapa wae, manawa dheweke homo utawa lurus, lan migunani kanggo wong sing sinau agama, migunani kanggo wong sing sinau lelungan. Iku dudu buku pandhuan. Mekaten ingkang badhe kula jelasaken. Wong mikir iku buku guide, lan sampeyan bakal bisa kanggo seneng golek panggonan ing Amman, panggonan ing ngendi wae, nanging iku pancene buku bab pengalaman budaya.

eTN: Piye carane buku sampeyan nggawe dodolan kanthi wicaksana?
Luongo: Wah, dodolan iku apik banget. Masalahe yaiku buku kasebut bisa ditindakake kanthi bener, tenan, kanthi wicaksana, nanging apa sing kedadeyan, mung sawise buku kasebut diterbitake lan nalika kabeh pers tekan, perusahaan sing nerbitake kasebut didol menyang perusahaan liya - Taylor lan Francis - dadi suwene rong sasi dheweke mandheg nerbitake nalika padha transisi, lan saiki, mesthine lagi nerbitake. Dadi, dodolan kanthi apik nalika kasedhiya, nalika bisa dikirim lan nalika bisa dituku ing toko, mula adol. Ing pangertèn sing mengkono banget, banget ing saindhenging donya sing nganggo basa Inggris. Aku ngarep-arep bisa nggawe terjemahan Arab lan terjemahan Prancis kanggo distribusi ing Timur Tengah. Aku mikir iki minangka buku sing penting kanggo digawa menyang Timur Tengah, lan apa kita bisa nindakake ing basa Arab utawa apa kita bisa nindakake ing basa Prancis, apa bisa disebarake ing basa Inggris kaya saiki, iku uga sing dakkarepake. bisa nindakake.